عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدآیا بهشت مخصوص مسلمانان است؟
- اندازه قلم
- چاپ
- پست الکترونیکی
بهشت جای چه كسانی است؟ قرآن كریم به ده مورد اشاره می‌فرمایند:
1) [قد افلح المؤمنون الذین فی صلاتهم خاشعون و الذین عن اللغو معرضون....]
ترجمه: [مؤمنان رستگارند، آنانكه در نمازشان خشوع دارند.
2) و آنها كه از لغو و بیهودگی روبرگردانند.
3) و آنانكه زكات را انجام می‌دهند.
4) و آنانكه دامن خود را از آلودگی به بی عفتی حفظ می‌كنند.
5) تنها آمیزش با همسران و كنیزان‌شان دارند كه در بهره‌گیری از آنان ملامت نمی‌شوند.
6) و هر كس غیر از این طریق را طلب كند، متجاوزگر است.
7) و آنانكه امانتها و عهد خود را مراعات می‌كنند.
8) و آنها كه از نمازشان مواظبت می‌كنند.
9) آری آنها وارثان هستند.
10) كه بهشت برین را ارث می‌برند و جاودانه در آن خواهند ماند. این آیات ویژگی‌های مؤمنین را در عباراتی كوتاه و زنده و پر محتوا تشریح می‌كند و جالب اینكه نخست به سرنوشت لذت بخش و پر افتخار مؤمنان بیش از صفات آنها، اشاره می‌كند تا شعله‌های شوق و عشق را در دلها برای رسیدن به این هدف و افتخار بزرگ زنده كند و می‌فرماید: مؤمنان رستگار شدند و به هدف نهایی خود در تمام ابعاد رسیده و فردوسی را وارث شدند. پس معلوم شد كه بهشت‌های انسان‌های مؤمن و معتقد به معاد و نبوت نبی اكرم(صل الله علیه و آله و سلم) و امامت ائمة اطهار(علیهم السلام) كه جزء اعتقادات قبلی است، و سپس با انجام اعمالی چون نماز، روزه، زكات، حج، امر به معروف و نهی از منكر و آنچه در آیة مذكور بیان شد، آنان رستگاران در دنیا و آخرتند. و با این مطلب باید توجه كرد، هر كجای قرآن كه از ایمان صحبت كرده با عمل صالح توأم بوده است؛ به عبارت دیگر ایمان با عمل صالح و عمل صالح با ایمان لازم و ملزومند و تفكیك‌ناپذیرند؛ زیرا عمل صالح بدون اعتقاد به خدا و پیامبر و روز جزا فقط ارزش دنیایی و تشویقات مردم را دارد و چون كار برای خدا نبوده است بی پاداش است و پاداش كار او در همین دنیاست كه صنعت به نام او ثبت می‌شود تا در كتاب و روزنامه و رسانه‌های گروهی از او تعریف و تمجید می‌گردد. و فقط كاری با ارزش است كه مخلصاً لوجه الله باشد.
همچنین ایمان بدون عمل صالح مانند دوست داشتن مسابقة ورزشی دو است ،اما حركت نكرده و ندود، مسلم برنده نشده و جایزه‌ای نخواهد گرفت
قرآن كریم در جای دیگر صریحاً می‌فرماید: [و قال الذین لا یرجون لقائنا ... و قدمنا الی ماعملوا فجعلناه هباءً منثورا](2) معنی [و كسانی كه امیدی به لقای ما ندارند و رستاخیز و معاد را منكرند، می‌گویند چرا فرشتگان بر ما نازل نمی‌شوند؟.......این افراد؛ ما به سراغ اعمالی كه آنها انجام دادند می‌رویم و همه اعمالشان را چون ذرات غبار پراكنده در هوا می‌كنیم
اما بهشتیان و معتقدین به معاد، در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر است و استراحت‌گاهشان نیكوتر است]. به این آیه خوب باید توجه كرد و جواب خود را دریافت، به واژه عمل دقت كنیم. مفسرین معظم این گونه معنا كرده‌اند: هر كاری كه به قصد انجام گیرد اما(فعل) اعم از آن است یعنی به كارهایی كه با قصد یا بی قصد انجام میگیرد، هر دو اطلاق می‌شود.(3)، بعد به جمله (قدمنا) از ماده قدوم به معنی وارد شدن یا به سراغ چیزی رفتن است و خدای تبارك و تعالی در این آیه تأكید و جدی بودن مطلب را با این جملات مذكور تصریح می‌كند كه به طور قطع تمام اعمال انسان‌های منكر خدا و معاد و ... را كه با توجه و از روی اراده انجام داده‌اند، هرچند ظاهراً كارهای خیر باشد، به خاطر شرك و كفرشان هم چون ذرات غبار در هوا محو و نابود می‌كنیم.
این یعنی خدا در آیه كریمه گوشزد می‌كند كه اعمال انسان‌های مشرك و منكر به قدری بی‌ارزش و بی اثر خواهد بود كه اصلاً گویی عملی وجود ندارد هر چند سالیان درازی تلاش و كوشش كرده باشند.
نظیر این آیه، در سوره ابراهیم می‌فرماید: [مثل الذین كفروا بربهم اعمالهم كرماد اشتدت به الریح فی یوم عاصف] یعنی [اعمال كسانی كه به پروردگارشان كافر شدند، هم چون خاكستری است در برابر تندباد در روز طوفانی]. دلیل منطقی آن هم روشن است زیرا چیزی كه به اعمال انسان شكل و محتوا می‌دهد، نیت و انگیزه و هدف نهایی عمل است، افراد با ایمان با انگیزه الهی و توحیدی هدف‌های مقدس و پاك و برنامه صحیح و سالم به سراغ انجام كارها می‌روند، در حالی كه مردم بی ایمان، غالباً گرفتار تظاهر و ریاكاری و تقلب و غرور و خودبینی هستند و همین باعث بی ارزش شدن اعمال آنها می‌شود.
اما تكلیف فردی كه در اجتماع غیر مسلمان بزرگ شده است و دارای كرامت نفس و صفات اخلاقی است چگونه وضعی دارد؟ جواب این كه انسانها در جامعه دو گونه‌اند یا جاهل قاصر، یا جاهل مقصر: جاهل مقصر یعنی خودش كوتاهی كرده و دنبال تحقیق دین و خدا و معاد و نبوت نرفته است، او عذرش پذیرفته نیست و آیة قبل شامل حالش می‌گردد. اما جاهل قاصر به كسی گفته می‌شود كه دسترسی به كتاب، عالم، روحانی، رساله و استاد دینی نداشته و در محیطی دور از تمدن و جامعه بی خبر از همه چیز رشد و نمو كرده است، این انسان لطف و مرحمت الهی و رحمانیت پروردگار شامل حالش خواهد شد و چون مقصر نیست امید است آمرزیده گردد.
منتشرشده در تاریخ و سیره